Wat is het toch fijn om te mogen zijn, wie je bent. Of je nou man of vrouw, jong of oud, blank, zwart of welke mooie kleur dan ook bent. In ons westerse Nederland worden vrijheid en diversiteit als groot goed beschouwd. Toch zijn er ook in Nederland en zelfs binnen onze artsenwereld mensen die kleurrijkheid geen warm hart toe dragen, die het liefst zo veel mogelijk dezelfde mensen om zich heen zien. Hoe is het om dan iemand te zijn die een andere identiteit uitdraagt dan de grote gemene deler? Hoe is het bijvoorbeeld om ‘roze’ in wit te zijn.
Klik hier om het volledige artikel te lezen.
